Het RPG

Wat verbaast keek Sulvia op maar bleef onderdanig voor hem zitten. had ze iets verkeerd gedaan? zolang ze niet werd ontboden bleef ze hier zitten zo nu en dan verschoonde dze de doek.

Aaro keek hem aan "het gaat nu wel weer met hem" antwoorde hij met een glimlach.

Al hattal had nog bloed van de pil over zijn mond heen maar zag er tevreden uit x3

Ezio
Dan bedenk ik me dat ik helemaal niet weet of zij alles aan Adalrico door gaat vertellen, maarja, het gebaar is al gemaakt. Dus verder maakt het weinig uit. Rustig ga ik door met schoonmaken tot uiteindelijk die behoorlijk grote en nog steeds erg uitziende wond overblijft. Wel let ik erop dat ik mijn rechterarm niet gebruik, ik kan het wel, maar dat hoeft niemand te weten.

Valashu
"Gelukkig maar ^^"
ik kijk even naar dat tevreden paard, best lief x)

Toen de wonden schoon waren pakte Sulvia verband en begon ze de wond te verbinden. negerend dat hij geen shirt aanhad.

Aaro glimlachte en klopte Al-Hattal op zijn hals warana hij naar Valashu liep.

Ezio
Ziet er vreselijk stoer uit, zeker zonder shirt x)
Is al eeuwen aan een stuk door aan het trainen ^^
Owkee, laat maar:P
Ik laat haar haar gang maar gaan, half in gedachten verzonken.

Valashu
Ik loop dan met hem weer het verlaten huisje binnen.
"Denk je dat het veilig is beneden?"

Kane
Ik sta daar nog, verborgen in de schaduwen.
"Het is al even rustig, dus dat zal wel hmm?"

Alice keek op en tilde Wataru op ze keek de andere aan.

Aaro knikte en liep naar beneden.

Aaralyne zuchte en keek op toen ze de anderen hoorde aankomen.

Sulvia had de wond al snel zorgvuldig en netjes verbonden. daarna haalde ze een schoon shirt uit de kast. zolang haar niet gezegd werd te stoppen of zolang ze niet tegen het bed aangedrukt werd deed ze wat ze moest doen.

Valashu
Ik loop achter hem aan.

Kane
Ik blijf nog boven staan.

Ezio
Ik glimlach even en pak het shirt aan, met wat moeite trek ik het over mijn hoofd heen en alles. Al die pantserlagen kunnen wel hier blijven, maar ik trek er wel mijn jas overheen aan. Ondanks alles gesp ik toch de schedes van de hidden blades weer om mijn armen, dit maal verborgen onder mijn jas/mantel of hoe je het ook wil noemen. Oude gewoonte, ik kan gewoon niet zonder.

Sulvia bleef onderdanig. "is er nog iets wat ik voor U kan doen?" vroeg ze beleefd met een zachte heldere stem. haar blonde lokken vielen langs haar prille gezichtje hoewel haar kleding duidelijk de kleding van een dienstmeisje was, was het och net een slag anders om aan te geven dat ze de lieveling van de koning was. wat het dus specialer maakte als ze werd meegestuurd met een ander dan de koning zelf. ze verwachtte dan ook niets anders dan dat ze zo haar gedachten voor de zoveelste keer op nul moest zetten.

Aaralyne zag de andere en ging aan de grote tafel zitten.

Alice keek op naar Aaralyne.

Ezio
Ik besluit de gok te nemen, ze lijkt me niet iemand die dol is op Adalrico, dat heb ik al vaker gemerkt.
"Ja, ga even zitten."
Ik gebaar naar de stoel tegenover mij, haar reacties nauwlettend in de gaten houdend.

Valashu
Ik ga er ook maar bij zitten.

Kane
Boven x)

Sulvia knikte en keek hem nog altijd niet aan. vorzichtig ging ze op het puntje van de stoel zitten. haar benen galant één kant op en haar handen in een kommetje op haar schoot. wat wensde ze dat ze deze baan nooit had genomen.

Alice liep wat rond en Wataru sprong op de tafel en keek rond.

Aaralyne keek op naar het wezeltje en zag toen de halsband. ze bracht haar hand er naar en rakte hem voorzichtig aan. Wataru keek op en rende weg niet van plan iemand daar aan te laten zitten. "artefact" antwoorde ze kalm.

Ezio
"Goed.. Ik moet eerlijk bekennen dat ik je al een tijdje in de gaten houd. Je mag de koning niet erg, of wel?"
Waarschijnlijk zal ze nu wel in paniek raken, daar reken ik ergens ook wel op. Dat zou in ieder geval betekenen dat ik het juist heb. Weg komt ze hier toch niet, zo erg zwaar gewond als ik eruit zie ben ik ook niet.

Kane
"Kijk en dat verklaart een hoop van die leuke verdwijntruucjes van je."
ik sta al in de kamer en loop ook naar een stoel toe. Net als ik wil gaan zitten bedenk ik me iets, en loop weer een paar passen weg. Ik frut even met wat knoopjes en trek dan een grote dolk, eigenlijk een kort zwaard achter mijn rug vandaan. Gaat toch wat makkelijker met zitten. Altijd en overal verborgen wapens, die lange platte dolk ontdekken ze immers nooit snel, mocht er ooit iets gebeuren zoals gevangen genomen worden door bewakers.

Sulvia haar ogen vergrote en ze slikte. zenuwachtig begon ze aan haar rokje te trekken. "I-ik.. ik weet niet waar U het over heeft.."stamelde ze, niet overtuigend..

Alice keek om en liep naar Wataru ze tilde hem op en keek de groep niet aan. Wataru keek onschudlig op.

Aaralyne keek op "je kunt ons wel vertrouwen." zei ze.

Een kleine glimlach verscheen op Alice haar gezicht bij het woord vertrouwen. ze knikte even

Ezio
"Dat weet je dondersgoed."
Het feit dat ik zo kalm blijf, is eerder angstaanjagend dan wanneer ik boos word.

Kane
Ik leg de lange dolk op tafel en zucht even.
Vertrouwen, wat een kl*tewoord. Het is dat ik Val ken en wat ik voor hem voel, komt dan nog wel enigszins in de buurt van vertrouwen, maar daar houd het dan ook mee op.

Sulvia keek wat wanhopig half om zich heen en slikte ze keek naar de grond en kneep haar ogen dicht. "h-het spijt me.. ik heb het recht niet.."stamelde ze.

Aaralyne keek op en grinniket even, zomaar x3

Wataru sprong uit ALice haar greep en keek rond. ALice keek naar Wataru. ze zuchtte even en keek rond.

Ezio
"En als ik het je nu beveel om de waarheid te vertellen?"
ik weet dat niemand dit gesprek kan horen, omdat er niemand in de buurt is en deze vertrekken geluidsdicht zijn.

Kane
Ik ga dan ook weer zitten en kijk Aaro strak aan.
"Volgens mij heb jij het een en ander uit te leggen."
Dan kijk ik naar Aaralyne.
"En jij ook."

Valashu
Ik kijk ze allebei vragend aan x)

aaro keek op "ik heb niets uit te leggen." antwoorde hij. enige uitleg kwam al snel te dicht bij zijn bloederige verleden en die was hoe dan ook gehiem.

Aaralyne keek op maar voor ze begon keek ze naar Aaro, vragend want ze wist niet meer wat er gebeurd was.

Sulvia slikte en keek naar de grond. ze begon over duidelijk te trillen. dit was het dan was alles wat door haar hoofd spookte. gehaat tot een einde komen.

Kane
"Heb je niets uit te leggen, of wíl je niets uitleggen?"
vraag ik hem koud.

Ezio
Ik bekijk haar eens even.
"Biecht het nou maar eerlijk op, ik krijg het toch wel uit je."

Sulvia slikte en keek weg. "ik kan hem niet uitstaan." fluisterde ze nog net verstaanbaar wachtend op een dolk, tot ze aan haar haren werd getrokken meegesleurd iets.

Aaro keek op "ik ben tot niets verplicht." antwoorde hij koud.

Alice keek wat verbaasd op. "slecht verleden?" antwoorde ze automatisch.

Aaro keek fel op naar Alice en liep weg van het gezelsschap.

Alice keek wat verbaasd, blijkbaar was dat een ja..

Ezio
Ik glimlach alleen maar en blijf rustig zitten.
"En daarin ben je niet de enige."
zeg ik even zacht terug.

Kane
"Het lijkt erop. Of hij is zelf overgelopen en probeert dat nu te verbergen."
Ik zet het heel rustig en leun ontspannen tegenover. Waarschijnlijk krijg ik zo binnen enkele seconden een mes, zwaard of dolk tegen mijn keel.
Hij gaat zijn gang maar, hij moest de waarheid eens weten.

Aaro hoorde Kane maar schudde zijn hoofd waarna hij zonder iets te doen wegliep naar de stallen. niet om te vluchten maar om niet te hoeven spreken.

Alice keek wat verbaasd en keek toen op naar de anderen "dus.." antwoorde ze x3

Sulvia keek voor het eerst iemand aan als bediende met ongelovige ogen keek ze Ezio aan waarna ze in een reflex weer naar de grond keek.

Kane
"In ieder geval een slecht geweten."
zeg ik grijnzend. Als hij weg is zucht ik even.

Ezio
"Zie ik er zo vreselijk uit dat je me niet durft aan te kijken?"
vraag ik met een glimlach.

Aaro ging bij Al-Hattal staan.

Alice ging ook maar op een stoel aan de tafel zitten. er was nuimmers één vrij x3

Aaralyne keek weer voor zich uit, niet verder erop ingaand wat er was gebeurd.

Sulvia keek voorzichtig op toen Ezio dat vroeg. ze schudde haar hoofd al was het nog steeds raar niet zo 'beleefd' te hoeven zijn.

Kane
Ik zucht even en kijk even de tafel rond.

Ezio
Ik moet even lachen.
"Ze hebben je wel erg raar aangepakt?
Bang dat ik je ook zo zou behandelen?"
ik snap haar verbazing wel, aangezien ik toch een van de vertrouwelingen van Adalrico ben.

Sulvia keek naar de grond om die opmerking. ze schaamde zich er overduidelijk voor, maar ze kon er gewoon niet uit wegkomen. erg spraakzaam was ze niet, ook deels door de angst.

Alice zat en Aaralyne tikte op de tafel met haar vingers.

Ezio
"Nu ook al je tong verloren...
Zolang je maar heel goed doorhebt dat dit een geheim blijft. Als iemand dit te weten komt, weet ik je te vinden."

Sulvia knikte, het beangstigde haar ergens maar tegelijkertijd voelde het goed iemand te vinden die er net zo over dacht.