Het RPG

Ezio
"Ergens klopt het ook wel. Het is bewijsmateriaal, maar niemand hier kan het lezen."
Ik weet immers toch zeker dat niemand het kan horen, aangezien er niemand in de buurt is.

"en waarom dan niet? ontzichtbare inkt gebruikt?" vroeg Amora. hij klonk nu niet bepaald logisch.

Ezio
"Nee, het is in het Italiaans. Mijn geboortetaal. (Doen gewoon ff dat Italie aan de andere kant van de wereld ligt fzeuw x'D) Niemand hier die dat kan lezen.."

Amora knikte even "aha." antwoorde ze.

Ezio
"Niemand die merkt dat ik alles bijhoud."
zeg ik grinnikend.
"En verder denkt iedereen maar dat ik dol ben op sprookjesverhalen ofzo."

Amora grijnsde licht en schudde haar hoofd even. "je kent me nouwelijks en nu al openbaringen?" antwoorde ze niet begrijpend.

Ezio
Ik haal even mijn schouders op.
"Ik moet toch eens tegen iemand kunnen praten."
Dan plof ik neer in een van de stoelen en kijk haar grinnikend aan.
"Verder zou niemand je geloven. Het woord van een vreemdelinge die toch al gewantrouwd wordt tegen dat van mij..
Niet dat ik je overigens de kans zou geven het te vertellen."
We weten allebei dat ik haar binnen enkele seconden kan doden en een heel verhaal er om heen kan verzinnen.

Amora schudde haar hoofd even "ik weet het ik weet het." antwoorde ze. ze liep richting het raam en keek naar buiten waar ze en duif hun richting op zich vliegen. ze ving hem op en zag dat er een klein briefje aan zijn pootje hing.

Ezio
Ik kijk wat gefascineerd toe x)

AMora keek half op naar ezio en haalde het briefje van het pootje van de duif. ze rolde hem open en las hem vluchtig. ze keek op naar de duif en dacht na. ze keek om naar ezio en verborg het briefje. ze pakte de duif en ging zo staan dat ezio niet zag wat ze deed. ze legde haar vingers tegen het pootje aan en concentreede zich om een voorwerp tevoorschijn te halen waarmee ze de duif kon opsporen.

Ezio
Zien misschien niet, maar ik hoor wel dat ze met het pootje van de duif aan het frutten is x)

Even duizelde Amora toen het gelukt was. nouja gelukt eigenlijk mocht je hem niet zien maar dat was niet het geval. "wegwezen jij." zei ze terwijl ze de duif losliet en even wankelde. vervloekte mensenkant.

Ezio
Ik merk dat er iets aan de hand is en sta weer op.
Onrustig begin ik te ijsberen, ik houd hier niet van...
Ik haat Adalrico en ik wil hier weg. Alleen heb ik weinig zin die bloedhond achter me aan te krijgen.

Amora keek om toen Ezio begon te ijsberen.
de onrust was van hem af te lezen maar toch weigerde ze daar op te reageren.

Ezio
's Ochtends vroeg loop ik zonder een woord te zeggen de kamer uit, langs de wachters. Gefrustreerd als ik ben, zijn mijn ogen alweer vuurrood. Ik heb zo veel zin al die eikels nu gewoon te doden. De wachters leg ik dan ook met 1 kille blik het zwijgen op en loop naar mijn eigen kamer. Daar ga ik douchen en kleed me dan snel om. Eindelijk weer een dag waarin ik gewoon mensen, zogenaamde verraders kan gaan afslachten. Als Adalrico me tenminste met rust laat.

Direct toen ezio was verdwenen pakte Amora haar spullen. ze moest hier vertrekken en wel nu. de brief aan het pootje van de duif was het bewijs. weer een aantal verraders waren gevonden.

Ezio
Ergens wel blij dat Adalrico me niet lastig valt pak ik al mijn spullen. Op de grote tafel ligt een lijst, hier en daar staan al sierlijke halen door de namen heen, mensen die ik al uit de weg geruimd heb.

Amora liep door de gangen van het kasteel. de wachters had ze een dromerige glimlach toegeworpen hen in de waan houdend dat ze iets met Ezio had uitgespookt. ze liep verder, verder contact met mensen in het kasteel ontwijkend. SUlvia echter was net naar hen toegestuurd om handdoeken te brengen en zag Amora nog net toen ze haar wilde ontwijken.

Ezio
Damn, ik heb echt honger x)
Zal ook wel door mijn slechte humeur komen.
Ik kijk even naar de lijst, eens zien, wie gaan we vandaag eens te grazen nemen. Achter een aantal namen staat levend meenemen. Hmm, daar heb ik vandaag geen zin in, vandaag gaan ze allemaal dood, net zo makkelijk.

Amora ontweek een dienstmeisje waarna ze zich naar de stallen haaste. vlug pakte ze disturbia. een stalknecht zag haar nu "vrouwe?" vroeg hij waarna Amora op haar paard sprong en zonder enige reactie verdween.

Sulvia schudde haar hoofd even, ze deed zich voor dat ze het zich verbeeld had hoewel ze ergens ook wel beter wist. ze liep door.

Ezio
Ik berg de lijst weer op in een la. Goed, aangezien ik nooit via de hoofdpoort naar buiten ga, doe ik dat nu ook niet. Met gemak klim ik op het dak, het heeft ook voordelen om op de bovenste verdieping van dit deel te zitten x)

In volle galop denderde AMorde met disturbia de poort uit. haar mantel had ze al omgeslagen.

Ezio
Ik ben al in de stad, enkele van die sukkels aan het vermoorden. Misschien hebben ze helemaal niets gedaan, op dit moment kan het mij dus totaal niets schelen. Helaas ben ik daar veel te snel mee klaar, en ga dan achter een aantal aan die levend gepakt moeten worden.

Amora gallopeerde door de bossen. ze volgde waar de vogel de vorige nacht heen was gegaan, ze zou ze vinden!

Ezio
Enkele uren later kom ik terug, met een drietal mannen dat voor me uitloopt. Ze lijken heel braaf mee te lopen, maar ik heb even heel duidelijk gemaakt dat ze geen poging moeten doen om weg te lopen...
Een ervan strompelt dan ook behoorlijk, een ander heeft zijn schouders flink uit de kom, en van de derde heb ik simpelweg de polsen gebroken. Net zo makkelijk x)