Het RPG

Valashu
Ik zit met Kane op onze kamer in het kasteel in Silvassu
"En wat nu?"

Kane
Onder het motto dat ik zijn hulpje ben, zijn we samen binnen gekomen. Gelukkig weten wij allebei de waarheid.
"Versterking zoeken, een schuilplaats en plannen maken, hmm?"
brom ik terug.

Valashu
"Ja"
antwoord ik. Inmiddels ben ik wel gewend aan Kanes manier van vragen stellen, altijd hmm erachter aan..

Adalrico zat verveeld op zijn troon, hij had zijn 'speeltje' zoals hij haar zelf noemde geroepen.
Sulvia zag de bui al hangen toen een bode vertelde dat ze bij de koning moest komen. ze liep over de gangen en keek naar de grond. ze zag een ander dienstmeisje langslopen, Aaralyn.

Aaralyn had de handdoeken al gekregen samen met een kan water "breng jij maar even naar onze gasten meid." hadden ze tegen haar geroepen. het was dat ze zo dichter bij de koning was mocht dat ooit nodig zijn maar anders. ze liep over de gangen en zag Sulvia even bekeek ze haar, ging ze nu alweer naar de koning? ze liep maar verder naar de kamer en opende de deur ze zag de twee al zitten.

Kane
Ik kijk gelijk woest om als ik opeens iemand de deur in zie komen.
We praten dan wel heel zacht, maar grote kans dat ze het gehoord heeft.
"Ze hebben hier zeker nooit van kloppen gehoord, hmm?"

Valashu
Ik werp een veelbetekende op Kane, al direct 'voel' ik dat ze niet zomaar een dienstmeisje is. Dat gevoel had ik al vaker, maar de overbekende mensengeur hangt wel om haar heen, maar komt niet van haar.

Aaralyn zuchtte onhoorbaar en hield alles op één arm ze klopte op de deur en liep verder. ze legde de handdoeken neer en zette de kan met water ernaast.

Kane
Ik kijk Valashu even aan, hij had al verteld over zijn twijfels, en als hij knikt sta ik op. Rustig loop ik naar de deur en smijt die dicht en ga ertegen aan staan.
"Ik denk dat je ons nu wel eens mag vertellen wie je bent, hmm?"

Valashu
Ik blijf rustig op mijn stoel zitten, Alkaladur in de schede langs mijn zij.

Aaralyn keek op wat nou weer? onschuldig bleef ze in haar rol "ik weet niet waar mijn heer het over heeft, ik ben slechts een dienstmeid niemand meer."

Kane
"Lieg niet, je bent geen mens. Je bent een van ons.."
sis ik zacht naar haar. Ik verlies vrij snel mijn geduld en kijk haar met felle fonkelende ogen aan.

Even trok Aaralyn haar wnekbrauw op en zuchtte toen "vind ik ook best." zei ze toen koppig.

Valashu
"Je komt hier echt niet weg voor je het vertelt hebt.. Ik weet dat je koning Adalrico net zo haat als wij."

Kane
Ik kijk haar nog steeds fel aan, niet van plan voor de deur weg te gaan.

Aaralyn vertrouwde het nog niet helemaal. het waren tenslotten gasten van de koning. "ik zeg niets voordat jullie hebben opgebiegt." ze keek naar het zwaard vanValashu "en ga niet dreigen met zwaarden want ik loop ook niet ongewapend rond ondanks dat het zo lijkt'

Kane
Ik loop naar haar toe en kijk haar recht in haar ogen. Zodra ze terugkijkt zorg ik ervoor dat ze een blik op de dood werp. Op wat er na de dood is... Niets... Ondertussen lijkt het hele vertrek door duisternis te worden omgeven.

Aaralyn keek Kane strak aan, dood vreesde ze niet zolang ze geleefd had en op de duisternis in de kamer had ze wel een oplossing. overal in de kamer verschenen lichten die de duisternis verdreven. "als dat 'de dood' nodig is om de koning ook van zijn leven te ontdoen accepteer ik dat lot zonder enige moeite." zei ze kalm.

Kane
Ik grinnik even om haar reactie.
"Je had gelijk Val, een magier."

Valashu
Ik blijf gewoon rustig zitten, deels Kanes woede en felheid intomend.

Aaralyn bleef kalm staan. het was haar toch ook maar en vreemd stelletje, maar toch ook zij waren tegen de koning en magiërs op zijn minst één van de twee. kalm wachtte ze af.

Valashu
"Hoe heet je?"
vraag ik nog steeds rustig zittend. Ik word er steeds zekerder over dat ze echt tegen Adalrico is.

Kane
Ik loop weer met strakke passen terug naar de deur en kijk even buiten of er iemand luistert. Als dat niet het geval is smijt ik de deur weer richt.

Aaralyn keek op, ze kon altijd nog ontkennen als deze haar wilden veraden, en daarbij. ze kende dit kasteel nu goed genoeg om te kunnen ontsnappen. "Aaralyn Imora" sprak ze kalm.

Valashu
Ik knik even.
"Ik ben Valashu Elahad, en dat is Kane... eh..."

Kane
"Gewoon Kane."
zeg ik wat kortaf.

Aaralyn knikte even maar zei verder niets, ze bleef nog altijd op een afstandje van de twee staan.

Valashu
Ik blijf haar wat aandachtig aankijken.
"Je zou Adalrico het liefst vermoorden hè..? En je doet alsof je niet bang ben, maar op je gemak voel je zeker niet."

Aaralyn keek Valashu even verbaasd aan. toch liet ze van de buiten kant niets merken maar ze vond het akelig vervelend dat hij zei wat ze voelde. toch liet ze zich niet klein maken.

Valashu
Ik grinnik even als ik merk dat ze het niet prettig vind.
"Sorry, maar nu weten we tenminste wat je werkelijk wil."

Kane
"Wat heb je net gehoord voor je zo storend binnenkwam?"
vraag ik bars.

Aaralyne keek even op Valashu negerend. "niets, ik lette toevallig net op één van de andere dienstmeisjes." zei ze kalm.

Kane
Ik kijk Valashu even aan met een vragende blik.

Valushu
"Als bepaalde mensen een verbond of een rebellengroep zouden oprichtten, tegen Adalrico, zou je je daar dan bij aansluiten?"
Op deze manier heb ik niet gezegd dat wij die mensen zijn en zal ze ons nooit kunnen verraden, maar ze weet toch wat ik bedoel.

Aaralyne keek de twee een voor een aan. even kwam er een vlaag van wantrouwen naar voren. "je denkt toch niet dat ik zo dwaas ben daar direct antwoord op te geven? jullie zijn gasten van de koning en ik heb geen behoefte om nu mijn hoofd al te verliezen."